
’S elsassische literàrische Pàtrimonium ìsch ohne Zwiefel un vu witem eins vu da richhàltigschte vu àlle franzeesche Regione. As streckt sìch ewer a bedinti làngi Zitt, vum Mittelàlter bis ìn d’Gegawàrt.
As üssert sìch mìttels großer Àzàhl vu Sproche : ’s mìttelàlter Làtinisch, ’s Ditsche ìn sine verschìedene Entwìcklungsforme – vum àlt Hochditsche ( àb’m VIII.Jhr – IX.Jhr) zum mìttel Hochditscha (àb’m XII.Jhr) bis zum moderna Hochditsche (àb’m XVI.Jhr), d’r Dialekt ìn sine diverse lokàle Redensàrte (alemànnisch, fränkisch, judisch-elsassisch) un Franzeesch àb’m XVIII.Jhr).
Dàs beditende Patrimonium ìsch leider, pàradoxàlerwis dur sini Richhàltigkeit un sini Vielfàltigkeit, d’r Mehrzàhl unzuganglig. D’originàla Verlàgsüsgàwe sìn nìt nèigedruckt wure un nur a grìngi Personazàhl ìsch noch ìm Stànd d’r Dialekt z’lasa.
Dara Sitüàtion geganewer gstellt, bliewe Ewersetzunge un Verlàgsüsgàwe begranzt : d’ wìchtigschte Klàssiker vum elsassische literàrische Pàtrimonium sìn noch z’ewersetze, vum Johannes Geiler vu Kaysersbarg bis Gustave Stoskopf ewer’s Theàter vum Arnold. So sìn d’exischtierende Ewersetzunge üsgànge un nìt wìederveräffentligt wure, oder lege ìm a Dornröschenschlof uf ìhri erschti Üsgàb wàrtend.
D’r Nathan-Katz-Pris zeichnet a Wark üs’m elsassische literàrische Pàtrimonium üs, vum Mìttelàlter ìn d‘ Gegawàrt, ìn Dialekt oder Ditsch un wenig oder gàr nìt in’s Franzeescha ewersetzt, um die vu-n-ra tiaf dur d’r Dialog zwìsche de Sproche un d’ Kültür geprägter üsserodentliger Richhàltigkeit z’beziege un d’r Drìngligkeit die ìm 20.Jh dur d‘Gschìcht entstàndane Diskrepànz z’ewerwìnde.
Sie Ziel ìsch ’s Ìntrasse fer dàs Wark z’erwecka mìt dànk dana Ewersetzunge un ‘s Schàffe vu Forscher un Àkàdemiker fer a Wohrnamung vu da kültürelle soziàle un ökonomische Entwìcklungsmeegligkeite wun dàs Wark fer d‘ Gmeinschàft ìn dara‘s tiaf verwurzelt ìsch verbergt.